تهیه دستورالعمل شناساییهای ژئوتکنیکی در دریا به همت همکاران هندسه پارس
دستورالعمل شناساییهای ژئوتکنیکی در آبهای ساحلی ایران طی قراردادی از طرف پژوهشکده حمل و نقل مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازی به مهندسین مشاور هندسه پارس واگذار گردید . حاصل کار در مردادماه 98 با کد نشر: (گ- 827) توسط مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازی منتشر شد.
اهمیت این دستور العمل:
به منظور ساخت و توسعه سازههای مختلف دریایی نیاز به شناسایی و بررسیهای ژئوتکنیکی بستر دریا به خوبی احساس میشود. هدف از بررسیهای زیرسطحی، تعیین مشخصات ژئوتکنیکی مصالح بستر دریا است. امروزه روشهای متعدد و مختلفی جهت حفر گمانه و تهیهٌ نمونههای دست نخورده و دست خورده از بستر دریا وجود دارد که با توجه به سختی و حجم عملیات در این گونه پروژهها ، آشنایی با مراحل، روش ها و دستگاههای مختلف موجود به منظور انتخاب روش و دستگاه مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است و عدم انتخاب روش مناسب موجب اتلاف هزینه و زمان زیادی خواهد شد. هدف از ارائه این دستور العمل ارائه روشهای متناسب با پروژه مورد نظر است.
فصلهای این دستورالعمل:
این دستورالعمل پس از ارائه مقدمه در فصل اول، به برنامهریزی شناساییهای ژئوتکنیکی در دریا در فصل دوم از جمله تعداد و عمق گمانهها و برنامهریزی آزمایشها میپردازد. فصل دوم درواقع یکی از مهمترین فصلهای این دستورالعمل است که تمام فصلها را به یکدیگر پیوند میدهد. نحوه استفاده از فصلهای سه الی شش در فصل دوم تشریح شده است. فصل سوم به روشهای نمونهگیری از مصالح بستر دریا، فصل چهارم به روشهای استقرار دستگاه حفاری از جمله استقرار بر روی شناور و جک آپ میپردازد. فصل پنجم به آزمایشهای محلی متداول در دریا و فصل ششم به شناسایی خاکهای ویژه در مناطق دریایی ایران از جمله خاکهای کربناتی، خاک های سست لجنی، خاکهای حاوی اسکلتهای مرجانی و خاکهای روانگر میپردازد. این دستورالعمل یک پیوست با عنوان تجربیات و امکانات شرکتهای داخلی برای شناسائی ژئوتکنیک در پروژههای دریایی دارد.
همکاران هندسه پارس در تهیه این دستورالعمل:
آقای دکتر علی فاخر
اهمیت این دستور العمل:
به منظور ساخت و توسعه سازههای مختلف دریایی نیاز به شناسایی و بررسیهای ژئوتکنیکی بستر دریا به خوبی احساس میشود. هدف از بررسیهای زیرسطحی، تعیین مشخصات ژئوتکنیکی مصالح بستر دریا است. امروزه روشهای متعدد و مختلفی جهت حفر گمانه و تهیهٌ نمونههای دست نخورده و دست خورده از بستر دریا وجود دارد که با توجه به سختی و حجم عملیات در این گونه پروژهها ، آشنایی با مراحل، روش ها و دستگاههای مختلف موجود به منظور انتخاب روش و دستگاه مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است و عدم انتخاب روش مناسب موجب اتلاف هزینه و زمان زیادی خواهد شد. هدف از ارائه این دستور العمل ارائه روشهای متناسب با پروژه مورد نظر است.
فصلهای این دستورالعمل:
این دستورالعمل پس از ارائه مقدمه در فصل اول، به برنامهریزی شناساییهای ژئوتکنیکی در دریا در فصل دوم از جمله تعداد و عمق گمانهها و برنامهریزی آزمایشها میپردازد. فصل دوم درواقع یکی از مهمترین فصلهای این دستورالعمل است که تمام فصلها را به یکدیگر پیوند میدهد. نحوه استفاده از فصلهای سه الی شش در فصل دوم تشریح شده است. فصل سوم به روشهای نمونهگیری از مصالح بستر دریا، فصل چهارم به روشهای استقرار دستگاه حفاری از جمله استقرار بر روی شناور و جک آپ میپردازد. فصل پنجم به آزمایشهای محلی متداول در دریا و فصل ششم به شناسایی خاکهای ویژه در مناطق دریایی ایران از جمله خاکهای کربناتی، خاک های سست لجنی، خاکهای حاوی اسکلتهای مرجانی و خاکهای روانگر میپردازد. این دستورالعمل یک پیوست با عنوان تجربیات و امکانات شرکتهای داخلی برای شناسائی ژئوتکنیک در پروژههای دریایی دارد.
همکاران هندسه پارس در تهیه این دستورالعمل:
آقای دکتر علی فاخر
آقای دکتر مسعود مکارچیان
آقای مهندس مهدی احسانی
آقای دکتر غلامحسین رودی
آقای مهندس مهدی حبیبی
آقای مهندس تورج طیبی
آقای مهندس سعید شکاریان
آقای مهندس محمد آبادی مرند
آقای مهندس مهدی سلیمی
خانم مهندس روشن راشد محصل
آقای دکتر علیرضا سعیدی عزیز کندی
آقای مهندس یاسین مرادی
خانم مهندس سحر ترابی
آقای مهندس سعید عسکریان
در ضمن آقایان دکتر رحمانی، دکتر یثربی، مهندس مثقالی، دکتر امیر سلیمانی، دکتر چشمی، دکتر پهلوان، مهندس علی عسگری و مهندس خلج به عنوان مدیر، ناظر یا داور در سیستم کارفرما در تهیه دستورالعمل مشارکت داشتهاند. از تمام این عزیزان تشکر میشود.